ÖZET
Çalışmamızın amacı, myelodisplastik sendrom (MDS) hastalarındaki genetik özelliklerin, sağkalım üzerine etkisini değerlendirmektir.
Çalışma, retrospektif olarak tasarlandı. Merkezimizde MDS tanısı alan ve takip edilen hastaların epidemiyolojik özellikleri, temel laboratuvar testleri, Uluslararası Prognostik Skorlama Sistemi (IPSS), R-IPSS risk kategorileri, genetik anomali ve genetik risk kategorileri ve sağ kalım bilgileri kaydedildi. Hastalar IPSS risk kategorisine göre 3 gruba ayrıldı; “düşük risk”, “orta-1 risk” ve “orta-2 ve yüksek risk”. Gruplar tek yön ANOVA ve Kruskal-Wallis testleri kullanılarak karşılaştırıldı.
Çalışmamızda 99 hasta değerlendirildi. Medyan yaş 66±11,6 yıl bulundu. Hastaların %30,3’ünde bir genetik anomali saptandı. En sık görülen anomali del20q (%26,7) idi. Tüm hastalar için medyan sağkalım 61 ay [%95 güven aralığı (GA); 50,9-71] bulundu. Beş yıllık genel sağkalım “düşük risk”, “orta-1 risk” ve “orta-2 ve yüksek risk” gruplarında sırasıyla; %64, %41 ve %33 hesaplandı. Tahmini medyan sağkalım ise sırasıyla 96 ay (%95 GA; 47,7-144,3), 56 ay (%95 GA; 34,1-77,8) ve 18 ay (%95 GA; 15,1-20,8) olup sağkalım farklılığı istatistiksel olarak anlamlı bulundu (Long Rank ki-kare:6,6, p=0,035). “Düşük risk”li grupla karşılaştırıldığında ölüm riski “orta-2 ve yüksek risk”li hastalarda anlamlı olarak 3,3 kat yüksek bulundu (RR: 3,3 %95 GA; 1,2-8,6, p=0,017).
Çalışmamız, genetik özellikler başta olmak üzere çeşitli parametreler ile belirlenen risk gruplarının MDS’de sağkalım hakkında prediktif bilgi verdiğini desteklemektedir.