ÖZET

İstanbul İlindeki bir Devlet Üniversitesi Pedodonti kliniğine başvuran çocuklarda erken çocukluk çağı çürüğü (ECC) risk faktörlerinin incelenmesidir.

Bu kesitsel çalışmaya 3 aylık süre içinde muayene/ tedavi edilen ve katılım için onam veren 36-71 ay arası çocuklar ve anneleri dahil edildi. Anne ve çocukların ağız içi muayeneleri yapılıp çürük durumu (d/D: çürük, m/M: eksik, f/F: dolgulu) dmf- t/DMF- T indeksleri ile belirlendi. Çocukların beslenme, ve ağız hijyen alışkanlıkları anket ile görüşme şeklinde kaydedildi. Çürüksüz (NC), ECC ve Şiddetli ECC (S- ECC) olarak belirlenen çocuklar arası kategorik verilerin karşılaştırılması Ki-kare testi, anne- çocuk çiftlerinde çürük indeksleri arasındaki ilişki Spearman korelasyon testi ile değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık p<0.05 olarak kabul edildi.

İki yüz altmış altı (4.41±0.87 yaş) çocuk çalışmaya dahil edildi. Kırk çocuk ECC, 209 S- ECC, 17 çocuk çürüksüz olarak saptandı. 255 (%96,2) çocuğun anne tarafından emzirildiği görüldü ancak bu süre gruplar arasında fark göstermedi. 24 aydan daha uzun emzirmeyle diş çürüğü arasında ilişki saptanmadı (p=0.743). Şekerli gıdalarla atıştırma sıklığı S- ECC grubunda ECC’den fazla bulundu (p<0.01). Görünür dental plak bulunan anne sayısı S- ECC’li çocularda ECC’den fazlaydı (p<0.01). Annenin DMF- T skoru çocuklarının dmf- t’leriyle anlamlı ilişki gösterdi (r=0.547, p<0.01).

Okul öncesi çocukların oral hijyen ve diş sağlığı üzerinde anne etkindir. ECC’nin yıkıcı etkilerini engellemek için koruyucu hekimlik uygulamaları gebelikten başlayıp, ağız sağlığı/hijyen eğitimine odaklanılmalıdır.