ÖZET

Normal yara iyileşmesi bir çok hücresel faaliyetin zincirleme tepkimeleri ile gerçekleşmektedir. Diabetes Mellitus gibi metabolik hastalığa sahip kişilerde ise bu süreç olumsuz etkilenmekte, kötü iyileşen ya da iyileşmeyen kronik yaraların meydana gelmesine neden olmaktadır. Lucilia sericata larvalarının yara iyileşmesinde etkin rol oynamakta olduğu bildirilmiştir ancak kronik yara iyileşmesinin moleküler mekanizmasında ve ilgili yolaklardaki etkileri hala bilinmemektedir. RNA türlerinden biri olan mikroRNA’ların (miRNA) bir bölümünün yüksek glukoz düzeylerinde ekspresyonlarının değiştiği gösterilmiştir. Bu sebeple çalışmamızda; yara iyileştirmesinde rolü olduğu bildirilen bazı miRNA’ların ekspresyonlarının diyabetik şartlarda larva salgısı uygulaması ile deri iyileşmesi süresince ne yönde etkilendiği incelenmiştir.

Deneysel çalışmamızda kullanılan Wistar Albino türü sıçanlar diyabetik ve diyabetik olmayanlar olarak gruplandırıldıktan sonra sırt bölgesinde tam kat yara oluşturulmuştur. Oluşturulan yara bölgelerinden 0., 3., 7. ve 14. günlerde biyopsi örneği alınmıştır. Çalışmamızda literatür taraması yapılarak yara iyileşmesi ile ilişkilendirilmiş miR21, miR146a, miR146b ve miR29a genlerinin ifade analizleri, gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu ile değerlendirilmiştir.

miR21 geninin diyabetik kontrole göre diyabetik tedavi grubundaki ifade artışı en fazla 3. günde görülürken, miR146b, miR146a ve miR29a genlerindeki ifade artışı diyabetik kontrol grubuna göre kıyaslandığında en fazla larva salgısı tedavisi uygulanan gruplarda olduğu görülmüştür.

Sonuçlarımız ile diyabetik sıçanlarda oluşturulmuş yaralarda larva salgısının yara iyileşme süreci ile ilişkilendirilmiş miRNA’ların ifadelerini etkilediği bulgulanmıştır. Larva salgısı tedavisinin diyabetiklerde miR146a’nın ifadesini değiştirerek yara iyileştirmesini arttırdığı ve enflamatuvar yanıtı azalttığı gösterilmiştir.