ÖZ

Amaç

Kognitif bozukluk tip 2 diyabetes mellitusun (T2DM) bir komplikasyonu olarak giderek daha fazla kabul görmekte ve literatürde antihiperglisemik tedavinin bilişsel işlevleri de iyileştirebileceği tartışılmaktadır. Bu konudaki özellikle sodyum-glukoz-kotransporter-2 (SGLT2) inhibitörleri ile ilgili klinik araştırmalar sınırlıdır. Beyin-kaynaklı nörotrofik faktör (BDNF), kognitif işlevler ve glukoz metabolizması için önemli bir proteindir. Araştırmamızın amacı SGLT2 inhibitörü kullananlarda kognitif performans ve BDNF düzeylerini incelemektir.

Yöntemler

Bu kesitsel çalışma, metformin kullanan 41 hasta ve SGLT2 inhibitörü kullanan 45 hasta olmak üzere toplam 86 T2DM hastası ile gerçekleştirilmiştir. Hastaların kognitif performansı Montreal bilişsel değerlendirme (MoCA) testi ile serum BDNF düzeyleri ELISA yöntemi kullanılarak ölçüldü.

Bulgular

SGLT2 inhibitörü kullananlar ile metformin kullananlar arasında MoCA toplam skorlarında ve Vizuospasyal/Yürütücü, İsimlendirme, Dikkat, Dil, Soyutlama, Hafıza ve Oryantasyon alt alanlarında anlamlı bir fark bulunmadı. SGLT2 inhibitörü grubunda BDNF seviyeleri nispeten daha yüksek olmasına rağmen, fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. BDNF düzeyleri ile mikroalbümin, mikroalbümin/kreatinin, glomerüler filtrasyon hızı (eGFR), lenfosit düzeyleri arasında anlamlı korelasyonlar gözlenmiştir. Lineer regresyon analizine göre, eGFR düzeylerinin BDNF düzeylerini öngörmedeki etkisi anlamlıdır.

Sonuç

Sonuçlarımız, bilişsel performans BDNF düzeylerinin metformin ve SGLT2 inhibitörleri kullanıcıları arasında benzer olduğunu göstermiştir. SGLT2 inhibitörlerinin T2DM’de bilişsel işlevler üzerindeki etkisini araştıran klinik araştırmalar sınırlıdır. SGLT2 inhibitörleri ile gelecekte yapılacak prospektif takip çalışmaları daha kapsamlı bilgi sağlayabilir.