ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, distal biseps brakii tendon rüptürünün tedavisinde tek ve çift insizyon tamir tekniklerinin komplikasyonlarını ve fonksiyonel sonuçlarını karşılaştırmaktı.

Yöntemler:

Bu retrospektif çalışmaya 2012-2018 yılları arasında distal biseps brachii tendon rüptürü olan ve tek veya çift insizyon tamir tekniği ile tedavi edilen hastalar dahil edildi. Hareket açıklığı (HA) ve Mayo dirsek performans skorları (MEPS) değerlendirildi.

Bulgular:

Çalışmaya tek (n=9) ve çift (n=8) insizyon tekniği uygulanan, yaş ortalaması 45,6±6,4 yıl (dağılım: 34-58 yıl) olan 17 hasta dahil edildi. Ortalama takip süresi 33±10,5 aydı (dağılım: 24-62 ay). Preoperatif ve postoperatif HA ve MEPS iki grup arasında benzerdi (p>0,05). Tek insizyon tamir tekniği grubunda 3 hastada lateral antebrakial kutanöz sinir (LACN) felci görüldü, 1 hasta ise tekrar rüptür nedeniyle tekrar ameliyat edildi. Çift insizyon tamir tekniği grubunda 1 hastada posterior interosseöz sinir (PIN) felci ve 1 hastada cerrahi drenaj gerektirmeyen hematom gelişti. Komplikasyonlar açısından anlamlı farklılık tespit edilmedi (p=0,62).

Sonuç:

Distal biseps brachii tendon rüptürünün tedavisinde hem tek hem de çift insizyon tekniklerinden sonra iyi fonksiyonel sonuçlar elde edilmektedir. Her iki teknik güvenilirdir, ancak tek insizyon tekniğinde LACN, çift insizyon tekniğinde ise PİN risk altındadır.